Hoe Kahoot je onderwijs ondermijnt

Drie jaar geleden zijn we begonnen. Leraren werken samen met programmeurs aan een gereedschap voor het onderwijs dat aan de volgende eisen moet voldoen:

• Gebruiksgemak voor leraren en leerlingen
• Voordeel van automatisering in
  • Verlaging werkdruk
  • Verbetering rendement
• Veel formatieve toepassingen
• Eigenaarschap bij leraar en leerling, niet bij een algoritme

Het is geen gratis toepassing geworden en dat verkleint het bereik. Leraren kicken op gratis; je zou bijna denken dat zij de leermiddelen betalen. Maar, beste leraar, als je school investeert in hardware, moet je je schoolleiding kunnen overtuigen dat hardware alleen geen oplossingen biedt voor jouw werkdruk, leerlingmotivatie en onderwijsrendement.

In een serie blogs zal ik ingaan op de toepassingen van KWIZL, onze leer-/toetsomgeving.
Deel 1   Waarom Kahoot je onderwijs ruïneert, over Kwiz-mode
Deel 2   Metadata, eindelijk gebruik je de kracht van de computer
Deel 3   Waarom geen algoritmes en adaptieve toetsen (volgt)
Deel 4   De Peer review werkt verpletterend degelijk (volgt)

Hoe Kahoot je onderwijs ondermijnt
Van de week trapte ik er weer eens in. Ik liet leerlingen voor elkaar een Kahoot over een formuleerprobleem maken. Bij groep twee was het raak: 275 deelnemers. Gelukkig heb ik Hapara en zie ik meteen dat Joost net op Kahoothack heeft gegoogeld en nu aan het saboteren is, maar de lol is eraf, de makers van deze Kahoot balen als een stekker.
Ook bloedirritant: Je hebt 40 deelnemers in een klas van 32. Blijkt ook nog na de quiz dat iemand die niet in de klas zit gewonnen heeft met alleen gokken.
 
Maar ook als je dat allemaal onder controle hebt, iedereen met zijn eigen naam in jouw quiz zit en jij lekker met je klas de quiz doet, kan er nog van alles misgaan met jouw quizdoel: testen wie het begrepen heeft.
Dat merkte ik een jaar of drie geleden toen een notoir zwakke werkwoordspeller de Kahoot won met 0 fouten, toen ik als afsluiter van een lessenserie werkwoordspelling een Mars uitloofde voor degene die een 10 zou halen. Hij kreeg zijn Mars en bekende toen dat hij op een ander tabblad de quiz ook open had staan, elke vraag met de antwoorden zag aankomen en dus snel en goed kon antwoorden.
 
Ik ben echt dol op het muziekje, maar Kahoot heeft weinig met leren te maken. Het is een spelletje dat kinderen leuk vinden. Beter geformuleerd: Het is een spelletje, wat kinderen leuk vinden. Maakt niet uit welk spelletje: alles beter dan les, maar denk alsjeblieft niet dat we dit serieus nemen.
 
Maar formatief onderwijs is toch de juiste richting?

Zeker, maar geloof me: Kahoot is van zichzelf niet formatief. Je kunt met veel moeite en training je leerlingen zover krijgen dat zij correct met eigen naam inloggen, je kunt dan iedere vraag met de afleiders bespreken en iedere vraag als leermoment nemen, zoals je dat ook zou doen als je leerlingen allemaal een wisbordje geeft en dan is dat best formatief, maar het is formatief binnen een moment. Waardevol, maar dat kan veel beter.
En ik weet, je kunt resultaten opvragen en opslaan, maar zeg eens eerlijk: hoe vaak heb je dat gedaan. Ik vijf keer en toen was ik daar wel klaar mee.
 
Kortom: Kahoot blijft een gadget, zeker ook in de beleving van leerlingen. Je kent allemaal het verschijnsel dat leerlingen als een gek repetitief op hun telefoon aan het tikken zijn om maar de eerste te zijn. Het goede antwoord boeit niet.
Daarnaast kun je kinderen alleen meerkeuzevragen laten beantwoorden en ook dat beperkt je mogelijkheden.
 
De Kwiz-mode

Een formatieve toepassing binnen Kwizl is dan ook de Kwiz-mode geworden: 'Kahooten' zonder de nadelen. Niet hackbaar, geen muziekje, geen tijdsdruk, alle vragen gemetadateerd, ook gesloten vragen mogelijk (antwoord intypen), geen groot scherm nodig (leerlingen zien de vraag op hun eigen apparaat) en eventueel te bedienen met je mobiel waardoor je niet gebonden bent aan die plaats voor het bord.
Jij ziet zelf welke antwoorden leerlingen geven en je kunt dan ook meteen een zeer renderend klassengesprek voeren over de ins en outs van deze vraag. Alle antwoorden van leerlingen worden opgeslagen, zij kunnen zelf terugkijken en er altijd op terugkomen.
Ik zet de Kwiz-mode vaak in als uitleginstrument: ik verwerk de moeilijkheden in vragen en zie dan hoeveel leerlingen deze moeilijkheid doorgronden en kan aandacht besteden aan de leerlingen met denkfouten, meteen en doelgericht. Een leerling weet na de Kwiz hoe goed hij de stof al beheerst.
 
Zo moet klassen-ict werken. Een leraar die zijn vak beheerst zet een gereedschap in om leerlingen vaker, beter en dieper te laten nadenken.
Omdat ze weten dat alles wordt opgeslagen zijn ze behoorlijk gemotiveerd om te denken voor ze antwoorden en dat is de pure winst. Naast de wijsheid die je steeds stimuleert: fouten die je maakt na goed nagedacht te hebben, geven waardevolle informatie over wat je nog niet beheerst.
Kinderen ervaren dat het zin heeft om je verstand te gebruiken en dat kun je ze niet vaak genoeg laten merken.

---